Maud en Hervé, Verviers

"Een weg vol obstakels, die de moeite waard is!"

Het leven van Maud (34 jaar) en Hervé (33 jaar) is niet altijd zo onbewogen geweest als het nu is. Een traject van vier jaar met daarin zes ivf-behandelingen bracht hen de hoop, de twijfels en de teleurstellingen die zo typisch zijn voor een onvruchtbaarheidsbehandeling. Uiteindelijk werden zij echter beloond met een zoontje. Hun verhaal maakt indruk omdat het getuigt van een langdurig traject van dagelijkse strijd, want zo hebben zij het echt ervaren.

“Het is lastig uit te leggen wat stellen met een vruchtbaarheidsprobleem dagelijks doormaken, omdat het zo complex is. Je moet leren afstand te nemen. Je gaat je lichaam langzaamaan als een voorwerp beschouwen en het idyllische beeld van de bevruchting krijgt een gevoelige klap toegebracht. Je te moeten overgeven aan de wetenschap enkel en alleen om een kind te krijgen, is soms moeilijk te aanvaarden. Je vraagt je soms af waar de liefde in dit alles is gebleven: vervangen door onderzoeken, injecties, echografieën, enz.

Ook je relatie kan zwaar op de proef worden gesteld! Tijdens een ivf-behandeling is weinig ruimte voor gesprekken over seksuele verlangens. Het spontane aspect, dat natuurlijk onontbeerlijk is voor een fijn liefdesleven, heeft er zwaar onder te lijden. Op bepaalde momenten heb je de indruk dat je een ‘voortplantingsmachine’ bent geworden. Alles wordt getimed en gecontroleerd. Tijdens dit traject is er geen plaats voor gevoelens.

Ik raad dus aan om er op een open manier met je partner over te praten, anders kan de relatie volledig verstoord raken. Vanaf het begin van de behandeling is praten met je partner van essentieel belang. Praat over de dingen die je hebt meegemaakt, breng je emoties onder woorden en laat de ander zich op zijn manier uiten. Het voornaamste is dat je hecht en solidair blijft, ook al is het maar omdat je er misschien uiteindelijk voor kiest te stoppen met de behandelingen en te leren accepteren dat je droom niet verwezenlijkt zal worden. Dat is geen mislukking, het is een gezamenlijke beslissing en niemand mag daarover oordelen.

Stop het probleem, waarvoor je toch een zekere mate van schaamte voelt, niet weg, maar praat er ook over met familie en vrienden. Het is daarbij niet nodig om aan iedereen alle medische details te vertellen, want het risico bestaat dat ze zich jouw probleem eigen maken en steeds meer vragen gaan stellen, die soms pijnlijk kunnen zijn. 

Vertel dat er problemen zijn, maar blijf vaag en beperk je tot het feit dat het niet lukt om kinderen te krijgen, maar dat je het op een andere manier probeert. Kortom, je krijgt tijdens het gehele traject te maken met obstakels. Je bevindt je in een tunnel waarvan je de indruk hebt dat er geen einde aan komt, maar uiteindelijk is de beloning meer dan de moeite waard. Toen Hervé en ik onze dochter voor het eerst in onze armen hielden, waren al die beproevingen en het verdriet snel vergeten!”